Herold Boży. Święty Antoni z Padwy – ks. Wilhelm Hunermann

Dostępność: duża ilość
Wysyłka w: 24 godziny
Cena: 20,00 zł 20.00
ilość egz.

towar niedostępny

dodaj do przechowalni

Opis

Św. Antoni – nazywany Padewskim dla odróżnienia spośród ośmiu świętych noszących to imię – zasłynął na całym świecie jako orędownik w poszukiwaniu zagubionych rzeczy, patron narzeczonych i małżeństw.

„W 1231 Roku Wcielenia Pańskiego, trzynastego dnia miesiąca czerwca, szóstego dnia tygodnia, w mieście Padwie, w miejscu zamieszkania braci w Arcella, błogosławiony ojciec i brat nasz Antoni, kończąc wędrówkę wszystkich śmiertelników, przeniósł się szczęśliwie do siedziby duchów niebieskich”. Tak anonimowy biograf franciszkański w swym dziele zwanym Prima lub Assidua (pisanym około roku 1232-1233) odnotował narodziny dla nieba wielkiego kaznodziei i teologa, już za życia uznanego za cudotwórcę oraz „największego syna św. Franciszka z Asyżu”. Św. Antoni – nazwany Padewskim dla odróżnienia pośród ośmiu świętych noszących to imię – zasłynął na całym świecie jako orędownik w poszukiwaniu rzeczy zgubionych, patron narzeczonych i małżeństw. Jeszcze dziś do Padwy, gdzie znajduje się centralne miejsce jego kultu we wspaniałej bazylice-mauzoleum, zbudowanej w latach 1256-1310 przez współbraci zakonnych, podążają pielgrzymki kobiet spodziewających się rozwiązania i młodych bezdzietnych małżonek, aby ręką dotknąć grobowca Świętego.

Na około 36 lat swego życia Święty spędził tylko jeden rok w Padwie, rok życia ostatni, ale najbardziej obfity w działalność kaznodziejską i różnorodne akcje charytatywne. Zwalczał lichwę, wyzysk biednych, więzienie ludzi za niespłacone długi, wstawiał się za ofiarami walk miedzy partiami gwelfow i gibelinow. W tej misji jeździł np. do Ezzelina da Romano – tyrana Werony.

W Wielkim Poście 1231 roku wygłosił serię czterdziestu codziennych kazań, które osiągnęły szczególną popularność, ale które być może przyczyniły się do utraty sił i jego przedwczesnej śmierci.

W rok po śmierci, 30 maja 1232 roku, papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych, a 16 stycznia 1946 roku papież Pius XII, odczytując jego charyzmat, ogłosił go „Doktorem ewangelicznym”.

Postać Świętego stała się tematem bogatej literatury hagiograficznej, na podłożu której, szczególnie w pierwszej połowie XIV wieku, wyrosło wiele pięknych legend. Z czasem stał się on jednym z najbardziej popularnych świętych Kościoła katolickiego. Franciszkanie czcili go zawsze jako uczonego i kaznodzieję i upowszechniali ten kult w całym świecie katolickim.

Od wieku XV zaczęły powstawać bractwa pod patronatem Świętego, od wieku XVII upowszechniła się tzw. praktyka wtorków Antoniego na pamiątkę dnia, w którym został pochowany. W roku 1890 powstało w Tuluzie dzieło znane do dziś pod nazwą „Chleb św. Antoniego”. Polega ono na złożeniu jałmużny dla ubogich, która jednocześnie jest ofiarą ku czci Świętego, składaną dla uzyskania jego wstawiennictwa.

Pod patronatem s´w. Antoniego zawiązane zostały także zgromadzenia zakonne. Dwa z nich założono w Polsce: Zgromadzenie Sióstr Antonianek od Chrystusa Króla (siostry antonianki) oraz Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej pw. św. Antoniego (siostry antoninki).

Szczególną popularność zdobyło responsorium Si quaeris (Jeśli cudów szukasz), śpiewane w językach narodowych podczas liturgii mszalnej, na nabożeństwach pozaliturgicznych albo odmawiane prywatnie.

Od końca XIX wieku kult św. Antoniego szerzą liczne czasopisma wydawane w różnych językach, zarówno o charakterze naukowym, jak i popularnym. Centrum wydawnicze mieści się w Padwie, przy bazylice św. Antoniego, gdzie od przeszło stu lat wydawany jest po włosku miesięcznik „Messaggero di sant’Antonio”, obecnie ponad 100-stronicowy ilustrowany katolicki magazyn dla rodzin o blisko milionowym nakładzie, a także podobne miesięczniki w językach: angielskim, francuskim, niemieckim i hiszpańskim, oraz dwumiesięczniki w językach rumuńskim i polskim.

W Polsce na przełomie wieku XIX i XX wydawane były: „Głos św. Antoniego z Padwy” (Lwow 1896-1914), „Chleb Ubogich św. Antoniego Padewskiego” (Poznań 1895-1923), „Posłaniec św. Antoniego z Padwy”(Lwow 1910-1939).

Wydawany od 1996 roku w Padwie, a redagowany w Polsce dwumiesięcznik „Posłaniec św. Antoniego z Padwy” nie jest kontynuacja˛ pisma przedwojennego, lecz polska˛ wersja˛ padewskiego „Messaggero di sant’Antonio”.

Do Polski kult św. Antoniego dotarł stosunkowo wcześnie, dzięki licznym kontaktom studenckim z uniwersytetem w Padwie. W wieku XVII i XVIII wzniesiono kilkanaście kościołów i klasztorów franciszkańskich pod wezwaniem św. Antoniego. Do najbardziej znanych należy sanktuarium antoniańskie na Starym Mieście w Warszawie (1664), w Łagiewnikach, obecnie w granicach Łodzi (1675), w Poznaniu (1668), kościoły ojców bernardynów w Radecznicy, Lublinie, Przeworsku, Toruniu, Bydgoszczy.

W Polsce jest obecnie ponad 200 świątyń noszących tytuł św. Antoniego Padewskiego. W każdym niemal kościele na terenie Polski znajduje się charakterystyczna figura Świętego ze skarbonka˛ na ofiary z napisem „Na chleb św. Antoniego”.

W ikonografii przedstawiano św. Antoniego początkowo z księgą Pisma Świętego, w wieku XIV dodano mu ogień jako symbol gorliwości, w wieku XV – serce, a następnie lilię jako symbol miłości i czystości. Często przedstawia się go z Dzieciątkiem Jezus na ręku, w nawiązaniu do jednej z jego ekstaz. Ten ostatni sposób przedstawienia rozpowszechnił się dzięki obrazom, zwłaszcza B. E. Murilla i A. van Dycka.

Zachowane malowidła nie zawsze zgadzają się z wynikami ostatniego rozpoznania śmiertelnych szczątków Świętego, dokonanego w roku 1981, w 750-lecie jego śmierci. Oględziny pozwoliły antropologom ustalić rysy anatomiczne Świętego. Oto niektóre dane: wzrost 168 cm, czaszka o strukturze owalnej, wydłużonej, twarz raczej wąska i długa, nos dość orli, budowa ciała człowieka rasy śródziemnomorskiej, o szlachetnej strukturze i profilu. W świetle tych wyników malowidło pochodzące ze szkoły Giotta z roku 1328, które znajduje się w prezbiterium bazyliki w Padwie, dotychczas uważane za wierny wizerunek Świętego, należałoby poddać poważnej rewizji.

Podczas rekognicji odkryto dobrze zachowane narządy mowy Antoniego. Może Bóg, zachowując od zniszczenia nie tylko język, ale i cały aparat głosowy św. Antoniego, chciał w ten sposób wynagrodzić swego herolda za wytrwałą działalność ewangelizacyjną.

Niniejsza książka jest zarysem dziejów tego niebywale intensywnego żywota, ujętym w formie powieści. Tyleż w niej faktów, rzeczywistego materiału, co i osobistej interpretacji autora, tyleż domysłu, co czci religijnej, szacunku, uznania. W rezultacie jest to pasjonująca lektura dla każdego, kto interesuje się postacią św. Antoniego. Oby ci, którzy tę książkę wezmą do rąk, równie radykalnie świadczyli o Ewangelii jak ten niezwykły Herold Boży.

autor: ks. Wilhelm Hunermann
oprawa: miękka
stron: 168
format: 143×203 mm

Pliki do pobrania:

Produkty powiązane

Opinie o produkcie (0)

Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.

Submit

Obsługa Klienta: +48 46 864 21 48

Zamówienia składane poprzez sklep internetowy:
+48 660 057 410 (pn.-pt. 8:30-15:00)

Zamówienia składane telefonicznie: 
+48 46 86 42 169 lub +48 46 86 42 240 (pn.-pt. 8:30-15:00)

E-mail: kontakt@niepokalanow.pl

Wydawnictwo Ojców Franciszkanów Niepokalanów
Paprotnia, ul. o. M. Kolbego 5, 96-515 Teresin
NIP: 837 000 03 67

Nr konta: 70 1020 1185 0000 4302 0307 5900
Tylko do zamówień w e-sklepie


Nr konta: 12 1020 1185 0000 4102 0012 3877
Tylko na intencje mszalne, prenumeraty

 

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium